Met winst in een Superprestigemanche zette Joran Wyseure zichzelf definitief op de kaart als topveldrijder. "Na vier keer Mathieu van der Poel en vier keer Eli Iserbyt staat nu ook mijn naam op de erelijst van Ruddervoorde. Het sijpelt stilaan echt door."
"Deze zomer won ik de profkoers van Ruddervoorde op de weg. Vorige week dacht ik eraan terug. Hoe mooi zou het zijn om ook de cross hier te winnen, fantaseerde ik. Een unieke dubbel, toch? Dat mijn fantasie werkelijkheid zou worden, daar hield ik eigenlijk weinig rekening mee. Maar zie, ik heb het gewoon gedaan."
Intussen begint Wyseure zich stilaan te realiseren dat hij een nieuwe stap in zijn carrière heeft gezet. "Begin 2022 werd ik al wereldkampioen bij de beloften. Dat was misschien nog meer onverwacht en met dat mooi regenboogshirt daaraan verbonden, schat ik die titel misschien nog iets hoger in. En vorig jaar pakte ik zilver op het BK in Meulebeke in een wedstrijd die ik mee kleurde. Dat gaf me al het gevoel dat ik een stap had gezet. Dan is dit de volgende, denk ik."
"Overroep die zege ook niet. Ik heb niet het gevoel dat ik nu al naast jongens als Vanthourenhout, Sweeck of Iserbyt sta. Daarvoor moet er nog meer regelmaat in mijn resultaten komen. Maar deze pakken ze me alvast niet meer af."
Wyseure vertelt het na een hectische namiddag en avond. "Na het podium, de interviews en de dopingcontrole werd ik meegetroond naar de feesttent, waar Average Rob me meenam op het podium en ik werd toegejuicht. Dat feesten en in de aandacht staan is zo mijn ding niet, maar ik liet het mij welgevallen. Nadien werd ik aan de camper nog opgewacht door een paar die hard fans, waarna ik met de familie een frietje ben gaan eten. Dat zullen ze mij niet kwalijk nemen, denk ik."
"Na nog een bezoekje aan mijn trotse grootvader, zijn we naar huis gereden en hebben we de cross nog eens herbekeken op tv, samen met mijn mijn ouders, vriendin Lissa en haar ouders. Plezant, ja. En ook vreemd om vast te stellen dat ik het half koers moeilijk had om te volgen."
Maandagochtend was het voor Wyseure echter 'back to reality'. "Ik heb goed geslapen en ben op tijd wakker geworden. Vrij snel stond mijn fiets klaar om te gaan losrijden. Maar toen stokte het (lacht). Ik geraakte er precies niet op. Uiteindelijk ben ik pas kort na de middag vertrokken voor een tocht van dik anderhalf uur op wat offroadwegen hier in de buurt. De knop is intussen weer omgedraaid, want vanaf nu is het opnieuw toeleven naar volgend weekend. Zondag in Overijse mag ik zowaar mijn leidersplaats in de Superprestige gaan verdedigen. Dat zal een beetje onwerkelijk voelen..."
De nog altijd maar 23-jarige West-Vlaming hoopt nu te bevestigen. "Het klopt dat het parcours van Ruddervoorde niet echt mijn ding is. Veel draaien en keer, technisch, korte hellinkjes. Dat is eerder het tegenovergestelde van wat ik het liefste doe: hard op de pedalen stoempen in de modder. Al bewijs ik nu wel dat ik van geen enkel parcours schrik moet hebben. Misschien is dat nog wel de grootste les na dit weekend. Het sterkt mij dat ik mij in de toekomst nog wel een paar keer kan laten gelden."
Na Overijse volgt al snel het EK. "Alweer een doel. Ook daar in Spanje ga ik het allerbeste van mezelf geven."
Foto : photopress.be